İRADE TERBİYESİ/JULES PAYOT

 


Zamanin çabucak geçtigi duygusu ne aci bir duygudur. Saatlerin, günlerin, yillarin aktığını hissederiz. Bu hareketin bizi yavaş yavaş ölüme götürdügünü düşünürüz. Vaktini boş işlerle harcayanlar yal kemâle erip de geriye baktıklarında arkalarında herhangi bir eser bırakmadıklarını görünce garip olurlar. Yıllar verimsizce geçmis gibidir. Hayatın boşa gittiği düşünceye yerleşir, geçmis nafile bir rüya gibi görünür.

Ayrıca yavaş yavaş hayattan bir beklentiniz kalmadığında, hayat koşulları gücünüzün limitlerini zorlamaya, günlük hayat monotonlaşmaya başlayınca gelecek daha da hizlanmaya başlar ve geçmisin bir rüya oldugunu içten içe düşünür insan. Daha da acısı bugün de anlamini yitirmeye başlar. İnsan doğasındaki tembelliğin önüne geçemeyenler, kendilerini sosyal hayatın, gidişatın akışına bırakanlar çaresizlik duygusuna batar. İstemeye istemeye hızlı trene konulmuş, gönderilmeye mecbur tutsak gibidirler.

Jules Payot /İrade Terbiyesi adlı kitabından alıntıdır


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

HELAK KAYIP KÖY

EN GÜZEL KIRMIZI OJELER

TEMELLİ MİSAFİR/ TRT TÜRK